Die ene vriendin

Ze was er eigenlijk altijd.

En wanneer ik een dag had ‘verspild’ met Netflix of andere nutteloze zaken dan hing ze meteen aan de bel om me op m’n sodemieter te geven.
Ze vertelde me dat het nooit iets met me zou worden, dat ik me moest schamen en hoe nutteloos ik was.

Soms was ze er ook op momenten dat ik juist trots mocht zijn.
Wanneer ik een training had gegeven die goed was gegaan kwam ze me toch vertellen wat nog beter had gekund, vertelde me ze fijntjes dat die ene deelnemer misschien wel een positieve score gaf, maar natuurlijk dat alleen maar deed om me te ontzien, omdat hij/ zij me gewoon aardig vond.

Op de een of andere manier raak je er gewoon aan gewend,
dat iemand je zo de maat neemt

Ik heb haar regelmatig een flinke veeg uit de pan gegeven, maar dat leek d’r niet veel uit te maken. En naast dat ze kritisch was op mij, wist ze ook de mensen uit m’n omgeving fijntjes te fileren wanneer ze vond dat iemand zich niet volgens haar principes gedroeg.

Er kwam een moment dat ik haar zat was en van haar af wilde.

Ik heb er heel wat informatie over ingewonnen, over hoe je met haar om moest gaan, hoe je haar het zwijgen op kon leggen en hoe je van haar kon komen. Niets hielp echt, soms werkte een truc of tip even, echter na loop van tijd kwam ze altijd terug.

Het absolute hoogtepunt was wel tijdens een weekend weg met vriendinnen waar me continu verteld werd dat ik te veel over mezelf praatte en dat ik niet goed genoeg luisterde.

Ik was het zat en besloot; nu moet ik echt van dit mens af.

Want serieus; als dit een echte ‘vriendin’ zou zijn geweest, dan had ik toch allang en breed afscheid van haar genomen?

Maar ja, zoals dat gaat met je eigen criticaster, je neemt niet ‘even’ afscheid.

Die stem in je hoofd, je ‘inner-bitch’ zoals ik haar noem is bijzonder hardnekkig.

En ze loopt al even met je mee, meestal vanaf je pubertijd, de periode waarin je je plotseling erg bewust wordt van wie je bent, hoe je je verhoudt tot je omgeving en de rollen die je (opgelegd) krijgt.

Afgelopen voorjaar was ik het zat, heb ik de ultieme zoekpoging gedaan naar een medicijn tegen deze inner-bitch. En het is gelukt. Ik heb de opleiding Creatrix® Transformologist® gedaan en nu is ze meestal weg.

Meestal? Ja meestal, maar wanneer ze nu de kop opsteekt en me belaagt met haar gemene woorden dan weet ik dat wat ze zegt niet de waarheid is, en dat ik me er niet veel van hoef aan te trekken. En dat zorgt voor een ongekend bevrijdend gevoel. En een toekomst met nieuwe mogelijkheden, omdat ik me niet meer door haar, mijn innerlijke criticus laat tegenhouden.